Journal of Clinical Healthcare (JCHC)

19-23 19 Journal of Clinical Healthcare 1/2018 ARTYKUŁY POGLĄDOWE (REVIEW PAPERS) Urazy nieprzypadkowe u dzieci (Non-accidental injuries in children) K Osmałek 1,A,D , Z Kopański 1,2,E , L Zimnoch 1,B,C , S Dyl 1,B , J Rowiński 1,E , M Mazurek 1,B W Uracz 1,B , G Sianos 3,B 1. Collegium Masoviense – Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu 2. Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum Uniwersytet Jagielloński 3. Glasgow Royal Infirmary Trauma and Orthopaedic Department Glasgow Abstract – The problem of deliberate injuries to organs and organ systems as observed in the course of child abuse syndrome, currently referred to as non-incidental injuries, is presented. The epidemiology of the condition is discussed and the attention is drawn to the fact that although non- incidental injuries occur in pediatric patients of any age, about 60% of these injuries are observed in children below the age of 3 years. Further on, the diagnostics and clinical presentation of non-incidental injuries is discussed. Skeletal injuries are highlighted as the one of the most common consequences of child abuse. Skeletal injuries are observed in more than 80% of children subjected to non-incidental injuries. Particularly dangerous, however, due to their potentially fatal consequences, are the injuries to the central nervous system. CNS injuries may occur either as the result of direct trauma to the child’s head or indirectly due to the child being shaken violently (shaken child syndrome). Post-traumatic abdominal injuries resulting from child abuse are also discussed. Key words – non-accidental injuries in children, clinical presentation, diagnostics. Streszczenie - Autorzy przedstawili problem zamierzonych uszkodzeń układów i narządów u dzieci występujący w zespołu nazwanym zespołem dziecka bitego obecnie nazywany urazami nieprzypadkowymi. Omówili epidemiologię zjawiska podkreślając, że urazy nieprzypadkowe stwierdzić można u dzieci w każdym wieku, ale ok. 60% z nich to dzieci poniżej 3. roku życia. W dalszej części artykułu omówiono diagnostykę i obraz klinicznych urazów nieprzypadkowych. Podkreślono, że urazy układu kostnego należą do najczęstszych następstw maltretowania dziecka. Obrażenia tego układu występują u ponad 80% dzieci doznających urazów nieprzypadkowych. Szczególnie niebezpieczne ze względu na często śmiertelne konsekwencje mają jednak urazu ośrodkowego układu nerwowego. Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego powstaje bądź na skutek bezpośredniego działania urazu na głowę dziecka, bądź też powstaje na skutek potrząsania dzieckiem - tzw. zespół dziecka potrząsanego. Omówiono także pourazowe uszkodzenia narządów jamy brzusznej powstałe w wyniku maltretowania dziecka. Słowa kluczowe - urazy nieprzypadkowe u dzieci, obraz kliniczny, diagnostyka. Wkład poszczególnych autorów w powstanie pracy - A - Koncepcja i projekt badania, B-Gromadzenie i/lub zestawianie danych, C-Analiza i interpretacja danych, D-Napisanie artykułu , E-Krytyczne zrecenzowanie artykułu, F-Ostateczne zatwierdzenie artykułu Adres do korespondencji — Prof. dr Zbigniew Kopański, Collegium Masoviense – Wyższa Szkoła Nauk o Zdrowiu, Żyrardów, ul. G. Narutowicza 35, PL-96-300 Żyrardów, e-mail : zkopanski@o2.pl Otrzymano: 20.07.2017. Zaakceptowano: 25.01.2018. WSTĘP Istotnym problemem są zamierzone uszkodzenia układów i narządów u dzieci występujące w zespołu nazwanym zespołem dziecka bitego (Kempe i in. 1962). Nazewnictwo tego zespołu ewaluowało od zespołu dziecka bitego, poprzez zespół Caffey’a, zespół Silvermana, zespół Tardieu, aż do używanego współcześnie terminu urazy nieprzypadkowe.[1] Problem dziecka maltretowanego dostrze- żono po raz pierwszy w latach 50. ubiegłego stulecia. W 1946r. J. Caffey opublikował pracę „Liczne złamania kości długich u niemowląt z chronicznymi

RkJQdWJsaXNoZXIy MzM5OTk=